Mia Moreaux

Deze kunstenares is bekend voor haar jaarlijkse exposities in haar mooie beeldentuin.  Haar beeldhouwwerken zijn samengesteld uit brons, albast of marmer en haar schilderijen bestaan vooral uit mixed media op doek.

Wie heeft jou de wereld van de kunst doen ontdekken?
"Ik was zeven jaar toen mijn vader mij de wereld van het tekenen en aquarellen leerde kennen. Ik was twaalf jaar toen ik startte aan de academie van Oostende. Het was een wereld die voor me open ging en diep van binnen wist ik dat dit mijn wereld zou worden.”

Welke kunstenaars hebben jou beïnvloed?
"De meest intrigerende kunstenaars voor mij zijn uiteraard Leon Spilliaert en James Ensor, maar mijn grootste kunstgod is nog steeds Brancusi. Rond mijn tien jaar kwam ik met zijn werk in contact.
Ik was twaalf toen Gustaaf S., mijn directeur van de academie, voor mij dé kunstenaar werd. Ensor noemde hem "De zwarte diamant van Oostende”. Toen ik achttien was, zat ik in de klas van Hubert M. die mij leerde dat een kunstenaar begint waar een ander eindigt.”

Wat wil je precies uitdrukken in jouw kunstvorm?
"In mijn schilderijen is IJsland mijn muze. Ik wil de kijker in contact brengen met het wezenlijke van de natuur. Het is een land gegroeid uit een vulkaan. In mijn schilderijen zie je steeds: lucht, aarde, water en vuur. In  IJsland voel je jezelf echt klein in de immense authentieke natuur. Je moet je dan ook aanpassen aan de krachten van de natuur.”

Jouw werk is wereldwijd verspreid, hoe is dit zover gekomen?
"Ik mag inderdaad zeggen dat mijn werk de wereld rond staat en hangt. Mijn Belgische,  Nederlandse en Italiaanse galerijen hebben ervoor gezorgd dat mijn werk via internationale beurzen over de gehele wereld werd verspreid. Maar weet je, wanneer een buur een werk van mij aanschaft, geeft dit mij nog steeds meer voldoening.”

Dat betekent dat je gehecht bent aan deze streek. Heeft zich dat ook vertaald in bepaalde realisaties voor Oudenburg?
"In de jaren 70 heb ik 7 jaar gevochten voor de renovatie van de Romaanse kerk van Ettelgem. Ik heb die dan ook mogen openen met een tentoonstelling en een film over mijn werk. In de jaren 90 ben ik gestart met kunstroutes in Oudenburg. Dit had nog nooit plaats gevonden in onze streken. In het jaar 2000 heeft de stad mijn sculptuur ‘De Mensvogel’ aangekocht, dat aan de bibliotheek staat.”

Wat is één van jouw favoriete plekjes in Oudenburg?
"Ik vertoef uiteraard heel graag in mijn atelier in Westkerke, maar in het algemeen heb ik een voorliefde voor Westkerke.”