Deze ondertussen
bekende Oudenburgnaar startte in 1980 zijn sociaal engagement in Oudenburg bij
de KWB en ziekenzorg ( Samana) waarna
hij vrij snel nadien de organisatie van de voedselbedeling St. Vincentius "De Lage Drempel-Kerit” opstartte en hulp aan
sociaal en financieel kwetsbaren uitbouwde, waaronder het organiseren van
wekelijkse voedselhulp.
In 1992 werd hij tot diaken gewijd en tot vandaag werkt hij nog steeds
deeltijds als ziekenhuispastoor in een Oostends ziekenhuis.
Kan
je even toelichten hoe en wanneer alles precies begonnen is?
"Na de
middelbare school koos ik een maatschappelijke richting en nadien heb ik mij
ook toegelegd op theologie. Maar de
start van alles was bij de KWB in Oudenburg in de jaren 80. Daar was ik als 26-jarige onmiddellijk
bestuurslid en ben er ook 2 jaar voorzitter geweest.Dit alles lag
in de lijn van mijn benoeming als voltijds diaken, naast ziekenhuispastor ook
de medeverantwoordelijke voor de
federatie Oudenburg. Zo was ik voorganger in ontelbare uitvaarten, diende ik
het doopsel toe en zegende huwelijken in, was k proost van verschillende socio-culturele
en sportieve organisaties en verantwoordelijke voor de vormselcatechese.
Mijn
professionele carrière begon als medewerker bij justitie om na enige tijd de wissel te verleggen naar de spoorweg waar
ik bevorderde tot stationschef en mijn taak neerlegde om na mijn wijding in1992 voltijds aan de slag te gaan in 1997 als diaken.
Het
organiseren van ker(k)mis, de jaarlijkse vieringen op de kermis leidde tot het
proost zijn van de Mosquito’s, intussen ben ik er bestuurslid en zegen ik bij de start
van de wielerwedstrijden de renners.
Na 25 jaar
aalmoezenier in een Brugs ziekenhuis ben ik momenteel ook deeltijds
ziekenhuispastoor in het Henri Serruysziekenhuis in Oostende.”
Was
dit altijd al jouw droomjob? Is hier sprake van een roeping?
"Eigenlijk
wel. Ik ben zeer blij met wat ik heb verwezenlijkt
en met wat ik momenteel doe. Ik ben
vroeger nog gecontacteerd geweest om deel
te nemen aan politiek, maar als diaken
mag dit uiteraard niet?”
Is
de job soms eens moeilijk geweest voor je?
"Er zijn
uiteraard altijd minder positieve momenten, maar ik ben doorheen de jaren enorm gegroeid in het positieve. Sowieso ben ik van nature zeer sociaal en gelukkig kan ik
vanuit mijn geloof alles van de goede kant zien.
Alles komt uiteindelijk altijd goed.”
Wat
brengt de toekomst nog voor jou?
"Momenteel
doen we gewoon nog door zoals we bezig zijn. Het is soms wel wat puzzelen in
tijd, want mijn agenda zit altijd overvol. Ik zal altijd wel bezig blijven met
allerlei zaken, ik ben nu eenmaal een bezige bij en sociaal geengageerd.
Naast dit alles ben ik ook een heel sportief persoon en kan ik erg veel plezier
vinden in tennissen en lopen.”
Is
er één bepaalde zin die je altijd is bijgebleven?
"Er is één
iets dat ik zelf ook veel uitspreek en dat veel voor mij betekent: De zin van
de wijding krijgt zijn kracht door de toewijding.”
Waar
kijk je met trots en voldoening op terug na al die jaren?
"De
Valentijnsconcerten van de Kerit zullen mij altijd bijblijven alsook de verhuis
van de Kerit naar het lokaal dienstencentrum Biezenbilk, dat was echt een hele
grote verbetering en grote hulp voor ons! Maar ook de vieringen op de boxauto’s
tijdens de kermis, dat een dankviering
werd met vormelingen en eerste communicantjes! Tevens ook de talrijke leuke en
educatieve uitstappen met de vormelingen o.a. jaarlijks naar Poverello Brussel en de tocht doorheen de Marollenwijk en
de stad."
Wat is één van jouw favoriete plekjes in Oudenburg?
"Het antwoord sluit eigenlijk
automatisch aan bij het antwoord op de vorige vraag, namelijk de Kerit in
Biezenbilk.
'Waar woorden in daden worden omgezet
en het sociaal engagement gestalte krijgt.'"